CRPS, een chronisch pijnsyndroom

Marianne vertelt: “In 2006 ben ik pedicure geworden. Ik heb toen eerst mijn pedicureopleiding gedaan en ik ben later zelf ook gaan lesgeven. Ik gaf de praktijklessen bij de pedicureopleidingen en daar gaf ik ook gedeeltelijk les over de specialistische technieken. Maar na 5 jaar werken als pedicure, werd mijn leven volledig op de kop gezet. In januari 2011 heb ik posttraumatische dystrofie gekregen in mijn voet. Als gevolg daarvan heb ik het complex regionaal pijnsyndroom (CRPS) gekregen. CRPS is een aandoening die pijn, veranderingen in de huid, spierspanning en bewegingsbeperkingen veroorzaakt. Het is een chronische aandoening die alle facetten in mijn leven beïnvloed.

In 2011 viel mijn leven dan ook echt even helemaal stil. Ik ben overal mee gestopt, want ik zag het niet meer zitten. Ik leefde op pijnstillers. Gelukkig knapte ik toch voldoende op om mijn werk op te gaan pakken. Veel mensen vinden dat bijzonder, maar ik zie het als een keuze. Natuurlijk heb ik wel eens mindere dagen, maar dan kan je twee dingen doen. Je kan gaan zitten kniezen in een hoekje of je schouders eronder zetten en aan de slag gaan. Ik kies iedere dag ervoor om gewoon weer aan het werk te gaan.”

Bijzondere reacties

“Natuurlijk krijg ik wel eens verwonderde reacties van mensen. Want een pedicure in een rolstoel, dat verwacht je niet. Nieuwe klanten zijn dan ook vaak verrast dat ik in een rolstoel zit. Maar ik kan alles! In september 2011 heb ik een ruimte kunnen huren bij het gezondheidscentrum in Emmen en hier mijn nieuwe pedicurepraktijk geopend. Ik heb deze ruimte zo ingericht dat ik goed aan de slag kan. De praktijk is makkelijk schoon te maken en alle meubels en materialen zijn zo geplaatst dat ik er goed bij kan. Voor het stofzuigen gebruik ik een steelstofzuiger, dat gaat prima vanuit mijn rolstoel.”

Het pedicure vak is met niets anders te vergelijken

“Pedicure zijn is echt een roeping. Het is hard werken, maar wel heel leuk. Dat is ook de reden dat ik ondanks mijn CRPS nog steeds pedicure ben. Het is een heel mooi vak, je kan zoveel voor iemand betekenen.

Wat heel bijzonder is, is dat je veel kan zien aan een voet. Zo kan je het zien als iemand veel stress heeft gehad of ziek is geweest. Het leukste vind ik dat je iemand vaak meteen kan helpen. Mensen kunnen met pijn binnenkomen en bijna huppelend de deur uitgaan. Ook ontmoet je heel veel verschillende mensen. Zo behandel ik artsen en sporters maar ook bouwvakkers en psychologen. Iedereen is welkom en heeft een eigen verhaal. Als je een cliënt langer behandelt dan leer je elkaar ook echt kennen. Je bouwt een band op en bespreekt alles wat er in het leven speelt. Dit vak is echt met niets anders te vergelijken, het is zo uniek en mooi! Ondanks alle tegenslagen die ik heb gehad, ben ik zo gelukkig. Mijn man ben ik ook ontzettend dankbaar, dankzij zijn steun en hulp heb ik na mijn dystrofie mijn leven weer kunnen oppakken. Als cliënten bij mij komen zeggen zij ook dat ik zo positief ben. Dit is ook dankzij mijn cliënten! Ze geven mij ongelooflijk veel energie en de motivatie om door te gaan.”

Marianne Enninga

Voeten in Balans

Emmen