Het verhaal van Marina
“Na 25 jaar werken op kantoor was ik op zoek naar wat anders. Mijn baan werd verplaatst van Zoetermeer naar Utrecht en dit was voor mij helaas niet haalbaar. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een andere baan of opleiding. Dankzij mijn ervaring in de sportwereld en de bijkomende voetblessures, was ik al meerdere keren bij een pedicure geweest. Dit vak trok mij enorm. In 2011 ben ik dan ook gestart met de basisopleiding tot pedicure en vervolgens heb ik mij laten opleiden tot medisch pedicure.”
Een pedicure is een mensen-mens
Marina is er heel duidelijk in: als pedicure moet je echt een mensen-mens zijn.
“Ik vind het sociale aspect, zeker met de oudere mensen, echt speciaal. Je bent voor deze mensen vaak het hoogtepunt van de dag. Sommige mensen hebben geen grote kring om zich heen en hebben behoefte aan sociaal contact, even een praatje. Als pedicure kan je hier een groot verschil in maken. Ik trek dan ook ruim tijd uit voor de mens. Tenslotte zit er aan die voeten een heel mens, daar mag je echt aandacht aan geven. Ik bespreek met mijn cliënten wat er speelt en ik vraag bijvoorbeeld hoe het bezoek aan de arts is verlopen. Mijn motto? Ik heb liever een cliënt minder per dag zodat ik meer aandacht kan geven en menselijk kan zijn. Mijn cliënten staan niet met een half uurtje weer buiten.
Sterker nog, één van mijn cliënten is wat vergeetachtig. Soms komt zij als wij een afspraak hebben, niet opdagen. Ik word hier niet boos van, ik weet van de situatie, bel haar even op en bij geen gehoor ga ik einde van de dag even langs, ze woont in de buurt! Ik merk dat ze dat echt heel erg fijn vind, er wordt aan haar gedacht en dat doet haar goed.”
Maar dan staat het leven even stil
“In 2019 heb ik een hartinfarct gehad, dat was echt even heftig. Maar de bloemenzee die toen kwam van alle klanten die mij beterschap wensten was echt zo mooi. Ik was er helemaal ondersteboven van, de bloemen bleven maar binnenstromen. Bloemen, kaarten, beterschapswensen, je kan het zo gek niet bedenken. Dat je zoveel betekent voor mensen vind ik heel bijzonder. Dit gaf mij dan ook echt een “wow”-gevoel. Door mijn hartinfarct lag ik er natuurlijk een langere tijd uit. Mijn klanten zijn opgevangen door collega-pedicures zodat de voetzorg gewoon door kon gaan. Toen ik weer aan de slag ging, zijn bijna alle klanten weer teruggekomen. Wat een warmte heb ik mogen ervaren tijdens deze heftige periode. Ik ben daar ongelooflijk dankbaar voor.”
Boodschap voor toekomstige pedicures
“Overweeg je om pedicure te worden? Ik zou zeggen: doen! Ik hoor mensen nog wel eens zeggen: “Ja, maar die vieze voeten”. Ik vind dat zo bijzonder. Ik kom zelden vieze voeten tegen! Als je naar de tandarts gaat, dan poets je ook je tanden voor de afspraak. Mijn klanten wassen hun voeten voordat ze komen.
Het pedicure vak is een prachtig vak. De voet draagt de mens, het is echt een uniek lichaamsdeel. Pijn aan de voeten kan grote invloed hebben op iemands leven. Als (medisch) pedicure kan je mensen daarmee helpen, vervelende ongemakken verhelpen of pijn te verlichten door specialistische technieken toe te passen. Je geeft ze hun bewegingsvrijheid terug. En vergeet ook de cosmetische voetzorg niet, zo leuk en dankbaar. Mensen schamen zich soms voor hun voeten en als pedicure kan jij eraan bijdragen dat dat niet meer nodig is. Ik vind het een fantastisch beroep!”
Marina Prins
Wolkin’ feet
Papendrecht
